Precies 50 jaar geleden (op 28 juni 1969) gaf het majorettekorps van de Harmonie Sint-Cecilia Beernem een eerste optreden: iedereen was enthousiast over die eerste performance en vol bewondering voor de prachtige en kleurrijke kledij van de groep!
Majorettes op straat met de fanfare er achteraan zijn in Vlaanderen een beetje vergane glorie. Je ziet ze dan ook bijna niet meer, ook niet meer in Beernem... Omdat majorettes behoren tot ons erfgoed, breng ik ze graag -50 jaar na hun eerste optreden- even onder de aandacht.
Ontstaan van majorettekorpsen in Vlaanderen
In de jaren ‘60 en ’70 werden in Vlaanderen heel wat majorettekorpsen opgericht, dikwijls bij een bestaande fanfare of drumband. Een aantal van deze majorettekorpsen zijn vandaag nog steeds actief, maar de meeste zijn ondertussen opgedoekt. Vanaf de jaren ‘80 begint de ‘traditionele majorette’ uit het straatbeeld te verdwijnen. Het meisje met de witte botjes en het militair aandoende pakje werd stilaan vervangen door de twirlster in turnpak.
De rijen majorettes die in hun gloriedagen bij elke festiviteit, straatkermis, parade, optocht en dorpsfeest voor de plaatselijke fanfare marcheerden, behoren duidelijk tot onze Vlaamse feestcultuur., onze volkscultuur en ons collectief geheugen,
"Majorettekorpsen die een muziekkorps begeleiden, zijn ontstaan in Amerika. Een tamboer-majoor is in de Verenigde -Staten een drum-major. Daar bestond al een lange traditie van mannelijke drummajors die het marcheerritme bepaalden voor muziekkorpsen en een lange stok gebruikten om signalen en commando’s aan te geven. Rond het einde van de 19e eeuw verschenen ook vrouwelijke drum-majors, de zogenaamde drum-majorettes. Vanaf de jaren ’40 en ‘50 zijn majorettes overal in de Amerikaanse samenleving terug te vinden. Elke schoolband had een groep majorettes in korte rokjes. Ze werden een geliefd icoon in de reclamewereld. Na de Tweede Wereldoorlog werden majorettekorpsen ook in Europa populair. Vooral Frankrijk en Nederland waren koploper. Vanaf de jaren ‘60 zorgden majorettemeisjes ook op Vlaamse straten voor show. Vanaf de jaren ‘60 deed zich in de Vlaamse fanfares een crisis voor. De televisie deed zijn intrede en het vrijetijdsveld strekte zich uit. Om muziek te beleven moest je niet meer naar de fanfare. Deze evolutie had een daling van het aantal muzikanten tot gevolg. In Vlaanderen komt men voor het eerst in contact met de professionele majorettes op Expo ’58, toen Amerikaanse korpsen hier demonstraties gaven. Heel wat Vlaamse fanfares haalden daar inspiratie om hun muziekvereniging nieuw leven in te blazen.."
(Uit Masterproef 'Meisjes met rokjes, botjes en stokjes' https://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/365/197/RUG01-001365197_2010_0001_AC.pdf )
Over het ontstaan van de Beernemse majoretten
Toenmalig voorzitter van de Harmonie St-Cecilia Beernem, Camiel Van Hulle, zag op 8 maart 1969, ter gelegenheid van een muziekfestival, het muziekkorps van Wingene een prachtig optreden geven samen met hun majorettekorps. Ondernemende Camiel wilde dit ook in Beernem en sprak hiervoor juffrouw Yvonne Maenhout aan, die een groep meisjes een opleiding gaf. Op 28 juni 1969 werden de majorettes voor het eerst aan het Beernemse publiek voorgesteld. Onder een grote belangstelling gaven ze een optreden in de Bloemendalestraat. Op de pui van het gemeentehuis werd een eerste groepsfoto genomen. De algemene zorg voor de majorettes werd toevertrouwd aan Maria Doom, die jarenlang de ‘moeder’ van majorettes was.
De leidende figuren van de Beernemse majorettes
de ‘dansleiders’ van de majorettes
Achtereenvolgens: Yvonne Maenhout, Luc Teerlinck, Olivia Geerolf (de later bekende danslerares), Luc Ryckaert, Caroline en Claudine Poelman, Linda Bonte, Annick Carette, Sabine Martelé
de algemeen verantwoordelijken van de majorettes
Achtereenvolgens: Maria Doom, Ides Compernolle, Magda Valcke, Ghislaine Vanbrabander, Hilde Vandevijver, Monique Goethals (die bijna alle dansleiders heeft meegemaakt, waaronder ook haar dochter Sabine Martelé)
Waren ooit een Beernemse majorette...
Volgende majorettes zaten in het 1ste majorettekorps:
Marie-Rose Vanhevel, Darline Noteboom, Marijke Vandenbussche, Oscarine Verbeke, Erica Vereecke, Martine Cardon, Rita Onraedt, Eliane Ide, Annie Brandt, Regine Roets, Marion Desmet, Nadine Plasschaert, Marleen Lauwers, Marleen Sergeant, Nicole De Soete, Liliane De Beir, Rolanda Zutterman, Hilde Matthys, Nicole Ide, Rosane Decorte, Ann De Muynck, Nicole Van Ryckeghem, Marie-Paul Decorte, Dorine Desoete, Nicole Goethals, Ginette Sabbe en Corine Vandenabeele
En later: onder andere:
Els Vandecaveye, Katrien Vankerrebrouck, Katty Carette, Katrien Vandaele, Kathleen Vandaele, Chantal Desmet, Heidi Vanneste, Annick Carette, Christine en Dorine en Petra Paret, Chantal Vandaele, Sandra Goethals, Dorine Vermeire, Claudine Tant, Sabine Vanoverbeke, Sabine Martelé, Griet Van Hulle, Nele Baute, Ruth en Wendy Expeels, Angelika Braet, Daisy Tant, Sandra De Vilder, Tessa Plovie, Lieve Loncke, Vicky De Baets, Delphine Deloof, Annelies Berth, Corine Deloof, Elke en Haïke De Coessemaeker, Melissa Martelé, Heidi De Corte, Fien Huyghe, Siska De Mey, Kelly en Lindsey Van Eenooghe,
en ongetwijfeld nog vele anderen...
(informatie uit: 'Kon. Harmonie St-Cecilia Beernem 1896-1996: een eeuw in oude foto's' van Simon Engelrelst en Charles Vanrie)